-
1 expugnator
expugnātŏr, ōris, m. celui qui prend de force, d'assaut. - expugnator pecoris opimi lupus, Stat. Th. 4, 363: loup qui pille un troupeau bien nourri. - expugnator pudicitiae, Cic. Verr. 2, 1, 4 § 9: corrupteur, séducteur.* * *expugnātŏr, ōris, m. celui qui prend de force, d'assaut. - expugnator pecoris opimi lupus, Stat. Th. 4, 363: loup qui pille un troupeau bien nourri. - expugnator pudicitiae, Cic. Verr. 2, 1, 4 § 9: corrupteur, séducteur.* * *Expugnator, pen. prod. Verbale. Liu. Forceur, Vainqueur, Expugnateur.\Expugnator pudicitiae. Cic. Suborneur de filles. -
2 expugnator
expūgnātor, ōris, m. (expugno), der Erstürmer, Überwinder, urbis, Cic.: urbium, Vulg.: coloniae, Liv.: rex Demetrius expugnator (= πολιορκητής) cognominatus, Plin.: ›effractor‹, quod expugnator sit claustrorum, Isid. 10, 92: übtr., velut pecoris expugnator opimi, v. Wolf, Stat. Theb. 4, 363: exp. pudicitiae, Schänder der Ehre, Cic. II. Verr. 1, 9: exp. alienae pudicitiae, Sen. contr. 1, 9.
-
3 expugnator
expūgnātor, ōris, m. (expugno), der Erstürmer, Überwinder, urbis, Cic.: urbium, Vulg.: coloniae, Liv.: rex Demetrius expugnator (= πολιορκητής) cognominatus, Plin.: ›effractor‹, quod expugnator sit claustrorum, Isid. 10, 92: übtr., velut pecoris expugnator opimi, v. Wolf, Stat. Theb. 4, 363: exp. pudicitiae, Schänder der Ehre, Cic. II. Verr. 1, 9: exp. alienae pudicitiae, Sen. contr. 1, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expugnator
-
4 expugnator
I.Prop. (rare but class.):* B.urbis,
Cic. Inv. 1, 50, 93:urbium,
Vulg. Prov. 16, 32: rex Demetrius Expugnator cognominatus (transl. of Poliorkêtês), Plin. 7, 38, 39, § 126.—Transf.:II.pecoris opimi lupus,
Stat. Th. 4, 363.—Trop.:pudicitiae,
a violator, Cic. Verr. 2, 1, 4, § 9. -
5 expugnator
-
6 expūgnātor
expūgnātor ōris, m [expugno], a stormer, capturer: urbis.—Fig.: pudicitiae.* * * -
7 Ehrensäule
Ehrensäule, statua. – jmdm. deshalb eine E. auf dem Forum setzen, cuius laudis ut memoria maneat alci statuam in foro ponere: keiner E. bedürfen, non egere statuae monumento. – Ehrenschänder, qui de fama alcis detrahit (Beeinträchtiger des guten Russ). – pudicitiae expugnator (Berauber der Keuschheit). – ehrenschänderisch, s. ehrenrührig. – Ehrenschmuck, honoris insignia, ĭum,n. pl. – Ehrensitz, honoris sedes. – sie wiesen ihm zwischen sich den Ehrensitz an, sedem ei inter ipsos honoratissimo loco dederunt. – Ehrensold, honos. – praemium (ehrenvolle Belohnung). – jmdm. einen Egeben, auszahlen, honorem alci habere; praemio alqm afficere.
См. также в других словарях:
suborneur — de filles, Pudicitiae expugnator … Thresor de la langue françoyse