Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pudicitiae expugnator

  • 1 expugnator

    expugnātŏr, ōris, m. celui qui prend de force, d'assaut.    - expugnator pecoris opimi lupus, Stat. Th. 4, 363: loup qui pille un troupeau bien nourri.    - expugnator pudicitiae, Cic. Verr. 2, 1, 4 § 9: corrupteur, séducteur.
    * * *
    expugnātŏr, ōris, m. celui qui prend de force, d'assaut.    - expugnator pecoris opimi lupus, Stat. Th. 4, 363: loup qui pille un troupeau bien nourri.    - expugnator pudicitiae, Cic. Verr. 2, 1, 4 § 9: corrupteur, séducteur.
    * * *
        Expugnator, pen. prod. Verbale. Liu. Forceur, Vainqueur, Expugnateur.
    \
        Expugnator pudicitiae. Cic. Suborneur de filles.

    Dictionarium latinogallicum > expugnator

  • 2 expugnator

    expūgnātor, ōris, m. (expugno), der Erstürmer, Überwinder, urbis, Cic.: urbium, Vulg.: coloniae, Liv.: rex Demetrius expugnator (= πολιορκητής) cognominatus, Plin.: ›effractor‹, quod expugnator sit claustrorum, Isid. 10, 92: übtr., velut pecoris expugnator opimi, v. Wolf, Stat. Theb. 4, 363: exp. pudicitiae, Schänder der Ehre, Cic. II. Verr. 1, 9: exp. alienae pudicitiae, Sen. contr. 1, 9.

    lateinisch-deutsches > expugnator

  • 3 expugnator

    expūgnātor, ōris, m. (expugno), der Erstürmer, Überwinder, urbis, Cic.: urbium, Vulg.: coloniae, Liv.: rex Demetrius expugnator (= πολιορκητής) cognominatus, Plin.: ›effractor‹, quod expugnator sit claustrorum, Isid. 10, 92: übtr., velut pecoris expugnator opimi, v. Wolf, Stat. Theb. 4, 363: exp. pudicitiae, Schänder der Ehre, Cic. II. Verr. 1, 9: exp. alienae pudicitiae, Sen. contr. 1, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expugnator

  • 4 expugnator

    expugnātor, ōris, m. [expugno], the taker, stormer, conqueror of a place.
    I.
    Prop. (rare but class.):

    urbis,

    Cic. Inv. 1, 50, 93:

    urbium,

    Vulg. Prov. 16, 32: rex Demetrius Expugnator cognominatus (transl. of Poliorkêtês), Plin. 7, 38, 39, § 126.—
    * B.
    Transf.:

    pecoris opimi lupus,

    Stat. Th. 4, 363.—
    II.
    Trop.:

    pudicitiae,

    a violator, Cic. Verr. 2, 1, 4, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > expugnator

  • 5 expugnator

    expugnātor, ōris m. [ expugno ]
    завоеватель, победитель, покоритель ( urbis C)
    e. pudicitiae C — насильник, растлитель

    Латинско-русский словарь > expugnator

  • 6 expūgnātor

        expūgnātor ōris, m    [expugno], a stormer, capturer: urbis.—Fig.: pudicitiae.
    * * *

    Latin-English dictionary > expūgnātor

  • 7 Ehrensäule

    Ehrensäule, statua. – jmdm. deshalb eine E. auf dem Forum setzen, cuius laudis ut memoria maneat alci statuam in foro ponere: keiner E. bedürfen, non egere statuae monumento. Ehrenschänder, qui de fama alcis detrahit (Beeinträchtiger des guten Russ). – pudicitiae expugnator (Berauber der Keuschheit). – ehrenschänderisch, s. ehrenrührig. – Ehrenschmuck, honoris insignia, ĭum,n. pl. Ehrensitz, honoris sedes. – sie wiesen ihm zwischen sich den Ehrensitz an, sedem ei inter ipsos honoratissimo loco dederunt. Ehrensold, honos. – praemium (ehrenvolle Belohnung). – jmdm. einen Egeben, auszahlen, honorem alci habere; praemio alqm afficere.

    deutsch-lateinisches > Ehrensäule

См. также в других словарях:

  • suborneur — de filles, Pudicitiae expugnator …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»